دردونه های مامان

مامان قربون اون قدمهات بره که اینقدر شیرین راه میری هزار ماشالا به گل دختر مامان که اینقدر زبل و زرنگه عزیز دردونم درست از شب یلدا شروع کردی به راه رفتن که تقریبا با یازده ماهه شدنت بود دیگه اصلا" از چار دست و پا رفتن خبری نیست الان که یه جورایی میدویی مخصوصا" وقتی کسی بخواد از در بره بیرون یا بخوای خودت و سریع برسونی همچین تند تند راه میری که هر لحظه ممکنه تعادلت و از دست بدی و بیفتی اما از اونجا که فرزی آنی خودت و به در یا مبل یا شخص میرسونی افتادنت خیلی کم پیش میاد دختر ددری مامان الهی بمیرم از شانست ما اینقدر کم بیرون میریم یا به خاطر دو تا بودنتون و سردی هوا هر وقت هم بیرون میریم با ماشینیم شما همیشه برای بیرون ...